Het is volop zomer. Toch nog zomer. In de hitte die de mussen van het dak doet vallen probeer ik me te concentreren op de to do lijst die ik nog wil afwerken. Bijna met vakantie. Komkommertijd? Geen sprake van, het is druk op het Kromkommerkantoor. Presentaties maken, diners inplannen, telers bellen, afspreken met onze producent, nieuwe website bouwen.
Al die drukte brengt me in gedachte terug naar nu bijna een jaar geleden. Toen het allemaal begon. Toen ik samen met Jente met verregend haar en oude plastic tassen eetbaar voedsel aan het redden was op de Rotterdamse Blaakmarkt, nadat de marktbezoekers het plein allang hadden verlaten. Die dag ontstond er een drive, een diepe motivatie om iets te veranderen. Actie.
Had ik toen kunnen bedenken dat ik een jaar later full-time aan het Kromkommeren ben? Wat begon als een klein projectje, een tijdelijke beweging, een idealistisch initiatief, groeide uit tot een fulltime baan. Een week – en soms weekend – vullende bezigheid om krom weer op de kaart te zetten. Om de wereld ietsje beter te maken. Vele uren hebben we inmiddels geïnvesteerd in gesprekken met experts door de hele keten, het opbouwen van relaties met telers, het ontwikkelen van businessmodellen om gekke groente op de kaart te zetten, ontwikkeling van ons eigen product, presentaties over gekke groente, onderzoek naar verspilling, het organiseren van evenementen en het bouwen van de Krommunity.
In de ogen van velen maakten we een vliegende start en gaat het ons voor de wind. Dat is ook zo en daar zijn we zeker trots op. Maar toch zijn er achter de schermen ook twijfelmomentjes, is er keuzestress, lopen we tegen barrières aan of partijen die nog niet klaar zijn voor de gekke groente en sleutelen we aan businessmodellen die Kromkommer ook op de lange termijn duurzaam kunnen maken. We doen het anders en begeven ons buiten de gebaande paden. Dan vraag je je soms af: doen we het allemaal goed? Gaat het ons lukken? Is dit de juiste weg? De verleiding is groot snel een enkele reis ‘gebaand pad’ te nemen. Lekker makkelijk, lekker gewoon dan doe je al gek genoeg. Maar een beetje radicaal anders is toch zo gek nog niet? We zeggen met Kromkommer niet voor niks dat ‘krom het nieuwe recht’ is.
Genoeg omzwervingen. Terug naar actie in de taxi: de to do lijst ligt te wachten….
Jente en Lisanne
Hebben: soms wat filosofische omzwervingen, maar staan gauw weer met beide benen op de grond
Zijn: zo blij met ontwerpster Pauline Lingg die ons helpt met het labeldesign voor onze producten.
Gaan: een tripje naar Berlijn maken (Lisanne), want daar liggen de roots van Culinairy Misfits.
Willen: meer ijsjes! Het is zo warm…..