Zo sta je de hele dag in Ahoy gekke groenten uit te delen en bedenk je dat het goed zou zijn om dit weekend echt even uit te rusten van alle ‘rollercoaster rides’ van de afgelopen tijd en zo beland je ineens op Springtij festival: hét festival over duurzaamheid. Springtij bleek een gouden combinatie van inspirerende sprekers zoals Wubbo Ockels, Jan Rotmans en Peter Bakker, de prachtigste locaties (denk: zonnige duinpannen, oude zeemansloodsen en wijdse stranden…) en een verzameling bijzondere momenten en zonneschijn om de hele winter op te teren… En ja: wij mochten ook nog eens pitchen over Kromkommer, want natuurlijk stond duurzame voeding op de kaart. En gelukkig niet alleen als thema, maar ook in letterlijke zin.
Zo leerden we gedurende het weekend steeds meer Terschellinger/regionale specialiteiten kennen. Fries suikerbrood, Terschellingse kaas en frittata met zeewier bij de lunch en ‘s avonds een vis-eten-met-je-handen-diner bij het kampvuur. Bepaald geen straf! De volgende avond mocht ik, terwijl de rest van het festival aan een chic diner zat in de loods, met Stichting de Noordzee mee op een zeiltocht onder de sterren. Na een bord stevige zeemanskost voeren we de Waddenzee op. Eerst even aan het werk om alle zeilen strak in de wind te krijgen (mijn bijdrage bestond hierin alleen uit af en toe een beetje touwtrekken, dus alle credits voor de rest!) en dan warm ingepakt genieten van de wind en een prachtige sterrenhemel. Dan besef je je wel weer even heel goed waar je het ook alweer allemaal voor doet!
De laatste dag stond er zelfs nog een food-tour op het programma. Kok en eilander Flang Cupido nam ons mee op een ontdekkingsreis over het eiland. Zo bleken pijnbomen eetbare topjes te hebben. En wist je dat varens ook heel lekker kunnen zijn in een salade? Daarna fietsten we richting zee waar we een hele verzameling wieren, zeekolen en ander zeegroen proefden (ik had toch aantekeningen moeten maken…). Als laatste streken we neer op een prachtig stukje wad en haalde Flang zijn kookapparatuur te voorschijn voor een ter plekke bereid maaltje van alikruikjes. Het woord deed mij op de een of andere manier vooral denken aan Aladin, maar zoals de echte foodie waarschijnlijk al wist zijn dit kleine zeeslakjes. Flang maakte ze klaar met de nodige knoflook en een scheut Sambuca. Vervolgens konden we de slakjes met een naald die in een kurk geprikt zat uit hun huisjes vissen (misschien had ik naast aantekeningen ook foto’s moeten maken…). Heerlijk! Denk daar nog een prachtig uitzicht, stralende zon en notenbroodjes met zeewiertapenade bij en je begrijpt: we hebben genoten en kijken alweer uit naar volgend jaar!
Jente en Lisanne
Genieten: na met Terschellinger chocolade met cranberry
Zijn: geïnspireerd door de fantastische speech van Wubbo Ockels
Openden: de eerste Kromkommer fototententoonstelling bij Lungo
Aten: ook nog eens een fantastisch diner op de Dakakker in Rotterdam